Μέχρι πριν λίγα μόλις χρόνια, οι πατάτες Νευροκοπίου είχαν εμπεδωθεί στο ΄΄συλλογικό γαστριμαργι-κό μας υποσυνείδητο΄΄, ως οι γευστικότερες πατάτες της χώρας. Το μικροκλίμα της περιοχής - μεγάλες και συχνές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα πλούσια συστατικά (κάλιο, νάτριο, ασβέστιο, σίδηρος, κλπ…) των εδαφών, εγγυώνται την υψηλή ποιότητα της πατάτας ή αλλιώς του δεύτερου ψωμιού ή και της τροφής των φτωχών. Ο βαρύς χειμώνας δεν επιτρέπει δεύτερη παραγωγή, έτσι τα χώματα δεν εξαντλούνται, κάτι που συνηθίζεται στις νότιες κυρίως περιοχές της χώρας.
Θα περιμέναμε λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω προϋποθέσεις, να δούμε τις πατάτες Νευροκοπίου δυναμικά ανταγωνιστικές άλλων περιοχών. Δυστυχώς όμως, εάν κάποιος σήμερα περιέλθει τα super-markets, από την Αθήνα μέχρι τη Θεσσαλονίκη, θα διαπιστώσει ότι οι πατάτες Νάξου ή Κύπρου για παράδειγμα, πωλούνται σε υψηλότερες ακόμα και υπερδιπλάσιες σχεδόν τιμές (στη φωτογραφία βλέπετε τιμές προς 1,25 και 1,20 €, αντίστοιχα), από τις πατάτες Νευροκοπίου ( 0,39 €). Προβληματισμό προκαλεί η παραγωγική επάρκεια των περιοχών αυτών, καθώς και οι προκλητικά υψηλές τιμές διάθεσης του προϊόντος τους στην αγορά. Δηλαδή ο παραγωγός στην Νάξο και στην Κύπρο ή στα κατεχόμενα μπορεί δυνητικά να πουλάει 30-40 λεπτά, και ο παραγωγός του Νευροκοπίου παρακαλά να πουλήσει 10-15 λεπτά, και όπως διαφαίνεται πιθανόν να μείνει και απούλητο μέρος της παραγωγής του. Μήπως ο παραγωγός σε άλλα μέρη δεν είναι ακριβώς παραγωγός, και είναι έμπορος με ισχυρό branding και δυνατό marketing ; Αν το Υπουργείο Εμπορίου θέλει να εξετάσει τυχόν περιπτώσεις αθέμιτου ανταγωνισμού, ας συγκρίνει την παραγόμενη με την διατιθέμενη στην αγορά ποσότητα, για κάθε περιοχή που καλλιεργεί πατάτες. Ένας τέτοιος έλεγχος είναι εύκολος στην εποχή μας, με την χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας.
Στο
μεταξύ ως εκ θαύματος, πουθενά δεν πωλείται πατάτα
εισαγωγής, δεν είναι μόνο το ελέυθερο εμπόριο είναι και η αβελτηρίατων
ελεγκτικών μηχανισμών να εντοπίσουν τις μετονομασίες και τις βαφτίσεις.
H αποζημίωση του ΥΠΑΑΤ είναι ευπρόσδεκτη, αφού θα καλύψει μέρος των ζημιών πολλών αγροτών, δεν μπορεί όμως να εγγυηθεί τη συνέχεια της καλλιεργητικής δραστηριότητας πολλών και ιδιαίτερα των νέων αγροτών.
Οι νέες διεθνείς συμφωνίες για την παραγωγή και διάθεση αγροτικών προϊόντων, επιβάλουν τα προϊόντα να είναι πιστοποιημένα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι ακολουθούνται ορθές γεωργικές πρακτικές σε θέματα καλλιέργειας, φυτοπροστα-σίας, συγκομιδής και διάθεσης αγροτικών προϊόντων. Με την χρήση της Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας, μπορούμε πλέον να πιστοποιήσουμε, να ξεχωρίσουμε και να δώσουμε την προστιθέμενη αξία στην πατάτα μας. Ήδη τα προγράμματα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι πρωτοποριακά στον τομέα αυτό σε όλη την Ευρώπη.
Σημαντικό παράγοντα επίσης, αποτελεί και η ανάγκη ενημέρωσης από τις αγορές του κόσμου σε τόπο και χρόνο, με τη χρήση όλων των σύγχρονων μέσων, ώστε να διερευνάται η σχέση προσφοράς – ζήτησης, ο εντοπισμός των αποθεμάτων από την παραγωγή μέχρι το ράφι και η τάση των τιμών, ώστε να περιορίζονται οι θετικές ή αρνητικές εκπλήξεις, αναφορικά με την εξέλιξη της τιμής διάθεσης από τους παραγωγούς.
Ο τόπος έχει το know how αφού καλλιεργεί πατάτες εδώ και εκατό χρόνια.
Εάν έχει
μείνει πίσω στο branding και στο marketing, η ευθύνη ανήκει σε όλους τους συναρμόδιους φορείς, αλλά και στην τοπική
αυτοδιοίκηση !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου