του Γιώργου Μουρουζίδη
Η προσάρτηση της Κριμαίας, τον Μάρτιο του 2014, επανέφερε στο προσκήνιο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος τη στρατηγική σημασία μιας περιοχής η οποία εξαπλώνεται στις γεωπολιτικές τεκτονικές γραμμές δύο πρώην αυτοκρατοριών – της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η παρακάτω ανάλυση παρέχει μια επισκόπηση της περιοχής.
Το 1774, έξι χρόνια μετά τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, υπογράφτηκε η Συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή η οποία έδινε τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης της Ρωσίας στον Εύξεινο Πόντο.
Η Ρωσία, επίσης, ανέλαβε το δικαίωμα να προστατέψει τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και επιπλέον όλη η χερσόνησος της Κριμαίας τέθηκε υπό την επιρροή της. Εννιά χρονιά μετά την υπογραφή της Συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στις μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε η τοπική ρωσική ελίτ στην Κριμαία, σε συνδυασμό με τη συνεχή εισροή εποίκων, τροφοδότησε την αναταραχή στην περιοχή, δίνοντας στον απεσταλμένο της Αικατερίνης Β΄, πρίγκιπα Γκριγκόρι Ποτέμκιν, το πρόσχημα να προσαρτήσει την Κριμαία με στρατιωτικά μέσα, ανακηρύσσοντας ταυτόχρονα τη Σεβαστούπολη ως πρωτεύουσα. Έτσι η Ρωσία απέκτησε παρουσία στον Εύξεινο Πόντο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Pontos News
Δημοσιεύθηκε τον Φεβ του 2017 στην εφημερίδα Pontos News και στο ιστολόγιο Ανιχνεύσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου