Μετακινήσεις κατοίκων του Οροπεδίου 1900-1940

Γεωφυσικός Χάρτης του 1900

Η περιοχή του Ζιρνόβου γνώρισε οικονομική άνθηση μέχρι και την δεκαετία του 1890. Κύριες ασχολίες των κατοίκων ήταν η κτηνοτροφία, η γεωργία, αλλά κυρίως η μεταλλουργία. Με την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου στην ευρύτερη περιοχή, το Νευροκόπι έμεινε μακριά από τους σύγχρονες άξονες μεταφορών, με αποτέλεσμα το μεταφορικό κόστος να επιβαρύνει τον ανταγωνισμό. Πλέον αυτού και οι θρησκευτικές και στη συνέχεια οι προκαλούμενες από αυτές εθνοτικές και εθνικές συγκρούσεις επηρέασαν την κοινωνική και πολιτική συνοχή και σταθερότητα στην περιοχή, η οποία την εποχή εκείνη περιλάμβανε 44 οικισμούς.   

Χρειαζόταν τόσο μεγάλη αναστάτωση στο Κορδελιό για τη βόμβα ; February 11, 2017

Την προσεχή Κυριακή, οι κάτοικοι της περιοχής του Ν. Κορδελιού θα μετακινηθούν, ώστε να προστατευθούν από ενδεχόμενη έκρηξη κατά τη διαδικασία εξουδετέρωσης της βόμβας. Η τελευταία μαζική μετακίνηση των κατοίκων του Ν. Κορδελιού,  χρονολογείται από την εποχή που εγκατέλειψαν την πατρογονική τους εστία στην Μ. Ασία, εξαιτίας της διαχρονικής ελληνικής διχόνοιας και των σφαλμάτων της τότε στρατιωτικής ηγεσίας .

Ο ποταμός του Ηροδότου στη σπηλιά - Μαράς

Λένε πως ο ποταμός Αγγίτης , στη Δράμα είναι το μεγαλύτερο γνωστό ποτάμι μέσα σε σπήλαιο (καρστικός αγωγός επί το επιστημονικότερον) στην Ελλάδα ίσως και στα Βαλκάνια. Το σπήλαιο των πηγών του Αγγίτη είναι ένα μοναδικό θαύμα της φύσης το οποίο αναφέρεται για πρώτη από τον ιστορικό Ηρόδοτο, ως παραπόταμος του Στρυμόνα. Το όνομά του είναι μάλλον θρακικό και μοιάζει με το Αγγίτη όπως έλεγαν στη Θράκη τη θεά Άρτεμη. Στην μυθολογία εδώ, στην κοιλάδα του Αγγίτη – τότε λεγόταν Νύσσιον πεδίον – ήταν που η Περσεφόνη μύρισε τον νάρκισσο και ξεπετάχτηκε ο Πλούτωνας με το άρμα του, την άρπαξε και την τράβηξε στα σκοτεινά του παλάτια στον Κάτω Κόσμο. Κι ο ποταμός χάνεται μέσα στη γη, σε ένα σκοτεινό σπήλαιο, όπως η έρμη η Περσεφόνη.

Τα νερά του Οροπεδίου και οι καταβόθρες !!!

 

                                                                            Καταβόθρα 

Το λεκανοπέδιο ή το οροπέδιο Νευροκοπίου είναι ένας περίκλειστος γεωγραφικός χώρος που περιβάλλεται από τα βουνά, Φαλακρό, Μενοίκιο, Όρβηλος και τις απολήξεις τους, τα οποία  φράσσουν κυριολεκτικά τη νότια πλευρά του. Η βόρεια πλευρά του Οροπεδίου οριοθετείται απο τη λοφώδη σειρά που ξεκινάει από το πίσω μέρος του Φαλακρού και καταλήγει στον Όρβηλο. Στη γραμμή αυτή στοιχίζεται και η συνοριογραμμή μεταξύ της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. 

Στην ιστορία του γεωλογικού χρόνου το Οροπέδιο υπήρξε λίμνη από τη συγκέντρωση των νερών των ορεινών όγκων που το περιβάλλουν. Με τα χρόνια στο νότιο μέρος του Οροπεδίου, στο σημείο με το χαμηλότερο υψόμετρο σχηματίστηκαν μεγάλα φυσικά βάραθρα, οι λεγόμενες καταβόθρες. Στις καταβόθρες τα ποτάμια του Νευροκοπίου χύνονται στα σκοτεινά έγκατα της γής. Οι καταβόθρες αποτελούν τη μοναδική διέξοδο των νερών του Οροπεδίου.

Όλα τα νερά του Νευροκοπίου, όπου το ύψος της βροχής  από τον Νοέμβριο έως τον Μάρτιο, φτάνει τα 60 - 75 εκ συγκεντρώνονται και παροχετεύονται από τις καταβόθρες του Οχυρού. Όταν οι καταβόθρες δεν μπορούν να απορροφήσουν τις μεγάλες ποσότητες νερού που συγκεντρώνονται στη λεκάνη απορροής του Οχυρού, προκαλούνται τα γνωστά πλημμυρικά φαινόμενα τα οποία εμφανίζονται συχνότερα τα τελευταία χρόνια.