Tο 1924, λίγοι πόντιοι έχοντας νωπές τις μνήμες των ανθρώπων και της πατρίδας που έχασαν, αποφάσισαν να κάνουν προς τιμήν τους, ένα μνημόσυνο στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Την ώρα του μνημοσύνου μπήκε στην εκκλησία η Αστυνομία και σκόρπισε το δίσκο με τα κόλυβα.
Το 1959 ο κ. Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, καθηγητής Πανεπιστημίου (Βιέννη) δημοσίευσε σε μεγάλη εφημερίδα των Αθηνών αρχειακό υλικό για τα εγκλήματα των Νεοτούρκων σε βάρος του Ποντιακού λαού. Αμέσως, παρενέβη το
Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος και ζήτησε από τον Διευθυντή της εφημερίδας, να σταματήσει τα σχετικά δημοσιεύματα.
Τα προαναφερόμενα γεγονότα είναι ενδεικτικά του τρόπου και της απαξίας, με την οποία το ελληνικό κράτος αντιμετώπισε τον πιο αρχέγονο ελληνικό λαό. Έπρεπε η ποντιακή μνήμη να διαγραφεί από την ιστορία, προκειμένου να μην διαταραχθούν οι σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία. Μια Τουρκία, η οποία δεν ζήτησε ποτέ συγνώμη, και η οποία εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να διαπράττει γενοκτονίες σε βάρος ανυπεράσπιστων λαών.
Από την περίοδο του Προμηθέα Δεσμώτη στον Καύκασο, του Φροίξου και της Έλλης, της Αργοναυτικής Εκστρατείας, των Μυρίων του Ξενοφώντα και πολλών άλλων μύθων και ιστορικών στοιχείων….. ο Πόντος ήταν ελληνικός. Ένας τόπος ευλογημένος, με φυσική ομορφιά και εξέχουσα θέση στο γεωγραφικό χάρτη. Μια γη, που χέρια ελληνικά έκαναν σημείο αναφοράς για αιώνες. Ένας τόπος όπου αναπτύχθηκαν τα γράμματα, ο πολιτισμός και το εμπόριο. Κι όλα αυτά χάθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια, αργά, σταθερά και με χειρουργική ακρίβεια. Εξάλλου οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί, είχαν χρησιμοποιήσει πολλές φορές τα εργαλεία της Γενοκτονίας και ήξεραν τι απαιτούνταν για να υλοποιήσουν τα ζοφερά σχέδιά τους. Σχεδόν ταυτόχρονα είχαν διαπράξει και την γενοκτονία των Αρμενίων.
Το μαχαίρι δεν έκανε διακρίσεις: Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι σφαγιάζονταν. Όσο πιο φρικτός ο θάνατος των Ελλήνων, τόσο πιο υψηλή η ανταμοιβή των Νεότουρκων για τους φονιάδες. Χρήματα, αξιώματα, και για τους καλύτερους οι περιουσίες των δολοφονημένων. Εάν ήθελαν έπαιρναν για λάφυρα τις γυναίκες, τις αδερφές και τις κόρες τους. Ιστορικές αναφορές λένε πως κάποιες γυναίκες εξισλαμίστηκαν και διασώθηκαν. Ωστόσο οι περισσότερες αυτοκτόνησαν από την ντροπή ή τις μακέλεψαν αφού τις βίασαν και τις εξευτέλισαν.
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είχε αποφασισθεί από τους Νεότουρκους το 1909, στην ακόμα τουρκορκατούμενη Θεσσαλονίκη. Το κίνημα των Νεοτούρκων αποτέλεσε αντεπανάσταση εναντίον των δημοκρατικών κινημάτων των υπόδουλων λαών. Έπρεπε η Τουρκία να απαλλαγεί από τους Χριστιανικούς πληθυσμούς, και στο πλαίσιο αυτό συντελέστηκαν οι γενοκτονίες όλων των χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας, η οποία την περίοδο εκείνη είχε 10 με 12 εκατομμύρια πληθυσμό, από τον οποίο το 50 % ήταν χριστιανικός….. Πόντιοι, Ίωνες, Καππαδόκες, Θρακιώτες, Αρμένιοι, Ασσύριοι, και άλλοι.
Στον Πόντο έμειναν να ζουν 750 χιλιάδες έλληνες, αφού προηγουμένως πολλοί αναγκάστηκαν να διαφύγουν στη Ρωσία, ή στις εύφορες πεδιάδες της Γεωργίας, ή άλλοι και δεν ήταν λίγοι αυτοί, υποχρεώθηκαν να ασπαστούν τον μουσουλμανισμό. Την ίδια περίοδο οι Μουσουλμάνοι υπολογίζονταν σε 1.040 χιλιάδες. Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο, σε υπόμνημα που υπέβαλε με ημερομηνία 2 Μαϊ 1919 προς την Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, μόνο οι 340.000 ήταν γνήσιοι Τούρκοι.
Από το 1914 έως το 1923, οι νεκροί των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των Νεοτούρκων ανήλθαν σε 353 χιλιάδες. Στην Ελλάδα ήλθαν μόνο 200 χιλιάδες.
Εμείς δηλαδή εδώ, είμαστε ό,τι απέμεινε από :
✓Τη σπηλιά της Παναγίας και τον Ζάλογγο της Πάφρας.
✓Τα Αμελέτ Ταμπουρού και τις ληστρικές ομάδες του Κεμάλ στην Σαμψούντα.
✓Τις εξορίες της Κερασούντας.
✓Την Τραπεζούντα του Χρύσανθου.
✓Την σφαγή των νηπίων της Σάντας
✓τα λαϊκά δικαστήρια της Αμάσειας.
✓Τις κρεμάλες της Μερζιφούντας.
✓Τον αιμοσταγή διώκτη Τοπάλ Οσμάν της Κερασούντας.
✓Τους ηρωϊκούς αντάρτες του Τοπ Τσάμ.
Στην Γενοκτονία ο Πόντος δεν ηττήθηκε, δεν υπέκυψε, δεν φοβήθηκε, δεν παραδόθηκε.
✓Στην Γενοκτονία ο Πόντος δίδαξε: Ήθος, Αυτοθυσία, Αρχές και Πίστη.
✓Η Γενοκτονία δεν είναι ΗΤΤΑ, είναι ΝΙΚΗ, γιατί ο Πόντος σταυρώθηκε αλλά αναστήθηκε.
Οι θύτες Τούρκοι και οι σύμμαχοι τους Ανατολικά, Βόρεια και Δυτικά δεν νίκησαν.
Έχασαν.
Διότι δεν εξαφάνισαν τους Έλληνες του Πόντου ούτε τον Πόντο.
Έμειναν οι άταφοι νεκροί που δεν προσκύνησαν και βοούν στους τόπους της θυσίας τους.
Οι αδούλωτες ψυχές δεν ηττώνται ποτέ.
Τα θύματα που πρόθυμα έδωσαν τον τράχηλο τους, στα σπαθιά των δημίων, δεν είναι ηττημένοι, γιατί δεν έχουν ατιμασθεί. Ελεύθερα πετούν και διακονούν την Μνήμη.
Είμαστε όλοι ζωντανοί.
Και οι ζώντες και οι νεκροί.
Οι ήρωες και οι άγνωστοι ήρωες.
Οι πλούσιοι και οι φτωχοί.
Οι εγγράμματοι και οι αμόρφωτοι.
✓Δεν ΠΑΡΑΔΩΣΑΜΕ ούτε χώμα, ούτε Πίστη, ούτε αίμα. Νικήσαμε!!