𝝤𝝻𝝸𝝺ί𝝰 𝞃𝝾𝞄 𝝙𝞀. 𝝗𝝰𝝺𝝴𝝼𝞃ί𝝼 𝝨𝝼ά𝝸𝝼𝞃𝝴𝞀 𝞂𝞃𝝾 𝝤𝞆𝞄𝞀ό την 2 Απρ 2023

 

Καλημέρα και χρόνια πολλά !

Ευχαριστώ πολύ τον Δήμο Κάτω Νευροκοπίου για την πρόσκληση. Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι εδώ σήμερα, όχι μόνο ως ιστορικός από την Αθήνα, αλλά και ως Γερμανός πολίτης, απόγονος δύο παππούδων Γερμανών στρατιωτών. Γεγονός που πιστεύω ότι από μόνο του δείχνει την πολύ μεγάλη πρόοδο που έχουμε κάνει τα τελευταία 82 χρόνια στην Ευρώπη.

Το οχυρό Λίσσε είναι ένας τόπος μνήμης, όπως επίσης και ένας τόπος ιστορικής κατανόησης. Αποτελεί δηλαδή έναν τόπο στον οποίο, πέρα από την ιστορία στα βιβλία, μπορεί ο τουρίστας, ο επισκέπτης, ο ενδιαφερόμενος να καταλάβει την ιστορία και να επιστρέψει σπίτι του με νέες ιδέες για μία ευρύτερη κατανόηση. Όταν βρίσκεται κανείς πάνω στο οχυρό και βλέπει την πεδιάδα, καταλαβαίνει αμέσως τη γεωγραφία, την πολεμική-στρατηγική γεωγραφία του σημείου και θεωρώ ότι η αξιοποίηση ενός τέτοιου τόπου ιστορίας είναι πάρα πολύ σημαντική και βοηθάει πέρα από την ανάγνωση βιβλίων και δημοσιεύσεων.

Έχουμε την ευκαιρία σήμερα να παρευρισκόμαστε σε μια καινούργια έκθεση εικονικής πραγματικότητας και θα ήθελα να συγχαρώ τον Δήμο, καθώς πρόκειται για κάτι πολύ σύγχρονο και καινοτόμο. Ταυτόχρονα αποτελεί μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία, γιατί μας δείχνει την κατεύθυνση που είναι αναγκαίο να ακολουθήσουμε. Οι συνήθειες των ανθρώπων σήμερα και των νέων, αλλάζουν και δεν πρέπει να τους αφήσουμε μόνους τους με την ιστορία και με λάθος ιδέες. Οφείλουμε να τους πάρουμε από το χέρι, να τους δείξουμε τον δρόμο με ενδιαφέρουσες τεχνολογίες και να μην τους αφήσουμε μόνους τους. Η παρούσα έκθεση εικονικής πραγματικότητας πιστεύω ότι είναι ένα πάρα πολύ καλό και σημαντικό παράδειγμα.

Στην έρευνα που πραγματοποιώ στο Εθνικό ίδρυμα Ερευνών στην Αθήνα, η οποία χρηματοδοτείται από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών, από πόρους του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον, δουλεύουμε επίσης με νέες τεχνολογίες. Συγκεκριμένα, δημιουργούμε μία βάση δεδομένων για τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα, που αφορά στην εθνική ιστορία σε τοπικό επίπεδο. Φτιάχνουμε δηλαδή μία βάση, με την οποία μπορούμε να βοηθήσουμε τις τοπικές κοινότητες σε όλη τη χώρα. Βάζοντας στο σύστημα το όνομα του δήμου ή της κοινότητας που μας ενδιαφέρει, η βάση θα μας δώσει ως αποτέλεσμα ποια γερμανικά στρατεύματα πέρασαν και πόσο καιρό έμειναν στο σημείο, όπως και σε κάθε χωριό της Ελλάδας. Αν και είναι αρκετή δουλειά, καθώς δουλεύουμε για όλη τη χώρα καθ΄ όλη τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, βρισκόμαστε σε καλό δρόμο και έχω τη χαρά, καθώς σταθήκαμε τυχεροί και βρήκαμε αρκετές πληροφορίες για το Κάτω Νευροκόπι, σήμερα να δώσω ορισμένα αποτελέσματα από αυτή την έρευνα, επίσημα στον Δήμαρχο.

Για να ολοκληρώσω, θα ήθελα να σημειώσω ότι είναι σημαντική η δουλειά που γίνεται μαζί με τις τοπικές αρχές, την ερευνητική κοινότητα και σε ένα διεθνές πλαίσιο. Μέσω της βάσης δεδομένων για παράδειγμα, η οποία αποτελείται από ένα ελληνογερμανικό ερευνητικό έργο, αντιλήφθηκα ότι ο κεντρικός στρατώνας της γερμανικής μεραρχίας που πέρασε από εδώ, δηλαδή της 72^ης μεραρχίας πεζικού, προήλθε από την περιοχή μου, εκεί δηλαδή που ζούσε ο παππούς μου και κατά τύχη της ιστορίας δεν πολέμησε εδώ, αλλά πήγε στο ανατολικό μέτωπο.

Αυτή την πολυπλοκότητα της ιστορίας πρέπει να την τοποθετήσουμε μαζί και θεωρώ ότι είναι σημαντικό να την κοιτάξουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όλοι μαζί, με τους πρώην εχθρούς και αντιπάλους, που σήμερα οι περισσότεροι είναι συνεταίροι μας. Έτσι πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να δουλέψουμε προς μια κοινή ιστορική αφήγηση στην Ευρώπη.

Σας ευχαριστώ!

                                                                                                               Κυριακή, 2 Απριλίου 2023

 

 

 

𝝘𝞀𝝰𝝼ί𝞃𝝶ς 𝝙𝞀ά𝝻𝝰ς: 𝝡𝝸𝝹𝞀ό 𝞆𝞈𝞀𝝸ό, 𝝻𝝴𝝲ά𝝺𝝰 𝝻𝝾𝝼𝝾𝝿ά𝞃𝝸𝝰

Το γραφικό χωριό φιλοδοξεί να καταστεί πόλος έλξης για τους fan του πεζοπορικού και ορειβατικού τουρισμού

Το δίκτυο οργανωμένων μονοπατιών στο χωριό Γρανίτης αγγίζει συνολικά τα 30 χιλιόμετρα. Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Είναι από τα μικρά γραφικά χωριά της Ελλάδας που πολλές φορές δεν αναφέρει ούτε ο χάρτης. Έχει καταφέρει να γίνει σημείο αναφοράς για όσες και όσους επιζητούν στιγμές χαλάρωσης, περπατώντας σε οργανωμένα βαθύσκιωτα μονοπάτια ή αναζητούν την ένταση και την αδρεναλίνη, «κατακτώντας» μεγάλα υψόμετρα και ψηλές κορυφές.

Ο λόγος για το μικρό χωριό Γρανίτης, στον δήμο Κάτω Νευροκοπίου Δράμας, που από συνηθισμένο οδικό «πέρασμα» έχει εξελιχθεί σε «σταθμό» και ορμητήριο εναλλακτικού τουρισμού στην περιοχή, με το οργανωμένο και πιστοποιημένο δίκτυο μονοπατιών 30 χλμ. που διαθέτει. Δεν είναι τυχαίο πως εκεί κάθε Σεπτέμβριο διοργανώνονται οι δημοφιλείς αγώνες ορεινού τρεξίματος «Granitis Trail», με τη συμμετοχή εκατοντάδων αθλητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Με δύο οργανωμένα μονοπάτια, 21 και 9 χλμ. αντίστοιχα, το χωριό αποτελεί μια καλή πρόταση για όσους και όσες θέλουν να έρθουν σ’ επαφή με τη φύση, τα χρώματα και τις μυρωδιές της. Για περιπάτους και πεζοπορία μέσα σε δάση από οξιές ή για πιο extreme καταστάσεις και αντοχές, «κατακτώντας» ψηλές κορυφές με θέα που συναρπάζει. Ειδικά όταν όλα αυτά συνδυάζονται, στο τέλος της ημέρας, με παραδοσιακά πιάτα στις τοπικές ταβέρνες, χαλάρωση και ύπνο στα δύο μικρά ζεστά ξενοδοχεία του χωριού, τότε απλά ανηφορίστε για τον Γρανίτη.

Αθλητές του «Granitis Trail» «κατακτώντας» την κορυφή του Αγίου Παύλου/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Οι αγώνες ορεινού τρεξίματος «Granitis Trail» προσελκύουν κάθε Σεπτέμβριο, το ενδιαφέρον δεκάδων αθλητών απ’ όλη τη χώρα/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Χωριό μέσα στο πέρασμα

Το δίκτυο οργανωμένων μονοπατιών στο χωριό Γρανίτης αγγίζει συνολικά τα 30 χιλιόμετρα. Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Ξεκινώντας από την πόλη της Δράμας, θα κινηθείτε Β.Δ. ακολουθώντας τον δρόμο (ΕΟ/57) που οδηγεί στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και τον εκεί μεθοριακό σταθμό της Εξοχής. Το χωριό απέχει 30 περίπου χλμ. από την Δράμα και το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής, γίνεται μέσα στο γραφικό στενό πέρασμα, που «κόβει» τη δυτική μύτη της οροσειράς του Φαλακρού από τον υπόλοιπο ορεινό  όγκο, και διαχρονικά ενώνει την ενδοχώρα με το φημισμένο οροπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου.

Η λατομική δραστηριότητα είναι εμφανής στις νότιες απότομες και γυμνές πλαγιές του Φαλακρού, αφού η περιοχή φημίζεται παγκοσμίως για τα εξαιρετικής ποιότητας μάρμαρα, που φτάνουν σε περισσότερες από 40 χώρες σε όλες τις ηπείρους.

Ξαποσταίνοντας κάτω από τ’ άστρα, στην κορυφή του Αγίου Παύλου/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Οι χιονοσκέπαστες πλαγιές του Φαλακρού/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Στη διαδρομή σας θα δείτε και το εγκαταλειμμένο μεταλλείο βωξίτη, που λειτουργούσε έως τη δεκαετία το 1980, «πνιγμένο» στους λόφους των υπολειμμάτων της εξόρυξης που έχουν γίνει πλέον ένα με το φυσικό περιβάλλον, το οποίο ενίοτε φαντάζει μελαγχολικό μέσα στην ομίχλη των στενών.

Περίπου 4 χλμ πριν από τον Γρανίτη ο δρόμος δεξιά οδηγεί στο χωριό Βώλακας, που θεωρείται η «καρδιά» του ελληνικού μαρμάρου, αλλά και στο Χιονοδρομικό Κέντρο του Φαλακρού που όμως τα τελευταία χρόνια δεν λειτουργεί.

Ο Γρανίτης είναι κτισμένος αμφιθεατρικά μέσα σ’ ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, από έλατα, και οξιές, που αλλάζει όψη κάθε εποχή του χρόνου. Την ονομασία του την οφείλει στο πέτρωμα του  γρανίτη που αφθονεί στην περιοχή, ενώ επί τουρκοκρατίας αποκαλούνταν «Γιουρουτζούκ», δηλαδή «πέρασμα» όπως εξάλλου και είναι.

Ο παλαιός οικισμός του Γρανίτη βρίσκεται αριστερά του σημερινού, μέσα στη χαράδρα και δίπλα στο ρέμα. Πολλά παραδοσιακά σπίτια έχουν αναπαλαιωθεί όπως και η εκκλησία των Ταξιαρχών/Photo: Γιώργος Νάτσης

Ακολουθώντας τον δρόμο μετά την τελευταία στροφή στην έξοδο του χωριού, «ξανοίγεται» μπροστά σας τo ομιχλώδες -συνήθως- οροπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου, που φημίζεται για τις ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα και πολλοί αποκαλούν «Σιβηρία» της Ελλάδας. Όταν δεν καλύπτεται η λεκάνη από ομίχλη το βλέμμα φτάνει ως τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, όπου δεσπόζει ο ορεινός όγκος του Ορβήλου. Στα χώματα αυτά παράγεται η φημισμένη πατάτα Κάτω Νευροκοπίου, που συνοδεύει όλα τα τοπικά πιάτα και φεύγοντας από την περιοχή μην παραλείψετε να προμηθευτείτε από ντόπιους παραγωγούς.

Τόπος με ιστορία

Από το σημείο αυτό, κατά τον Β΄ Π.Π. (1941), ισχυρές γερμανικές δυνάμεις επιχείρησαν να εισβάλλουν στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς όμως να τα καταφέρουν, αφού οι γενναίοι υπερασπιστές των οχυρών της θρυλικής «Γραμμής Μεταξά» -που υπάρχουν γύρω από τ’  οροπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου, ανάγκασε τους επιτελείς του Χίτλερ να τροποποιήσουν τα αρχικά τους σχέδια. Β.Δ. του Γρανίτη βρίσκονται τα οχυρά «Λίσσε» και «Πυραμιδοειδές» που απέτρεψαν τους εισβολείς να περάσουν τη στενωπό και να φτάσουν στην πόλη της Δράμας.

Έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980 η περιοχή από τον Γρανίτη έως και την Εξοχή, θεωρούνταν στρατιωτική ζώνη και η πρόσβαση απαιτούσε ειδική άδεια. Στην κεντρική πλατεία του χωριού διασώζονται το στρατιωτικό φυλάκιο και στύλοι της απαγορευτικής μπάρας που υπήρχε στο σημείο που «χώριζε» στα δύο την περιοχή, λόγω «Ψυχρού Πολέμου». Ήταν τα χρόνια που η Βουλγαρία θεωρούνταν ο «από βορράν κίνδυνος» για τη χώρα. Πολλά άλλαξαν βέβαια από τότε. Οι Βούλγαροι δεν είναι στην «Blacl List» και διέρχονται τα στενά μόνο για να φτάσουν τις κοντινές παραλίες τα καλοκαίρια ή για τις αγορές τους στην Δράμα και στην Καβάλα.

Στην κεντρική γραφική πλατεία του χωριού, με την πέτρινη παραδοσιακή βρύση, δεσπόζουν το παλαιό κοινοτικό κατάστημα και η εκκλησία των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Ωστόσο τα όμορφα «μυστικά» του χωριού, βρίσκονται δεξιά μέσα στη χαράδρα, και δίπλα στο ρέμα, όπου προπολεμικά εκτεινόταν ο παλιός οικισμός του Γρανίτη, με τα καλντερίμια από γρανιτόπετρα και τα χαρακτηριστικά παραδοσιακά δίπατα σπίτια. Με αποθήκη και στάβλο στο ισόγειο, και τα δωμάτια και το χαγιάτι στον όροφο. Κάποια από αυτά έχουν συντηρηθεί και διασωθεί από τους ιδιοκτήτες τους, ενώ άλλα έχουν παραδοθεί στη φθορά του χρόνου μισογκρεμισμένα.

H εκκλησία των Ταξιαρχών χρονολογείται από το 1885/Photo: Γιώργος Νάτσης

Εδώ βρίσκεται και η παλαιά εκκλησία των Ταξιαρχών, που χρονολογείται από το 1873 και εντυπωσιάζει με το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Ένα από τα σπίτια του παλιού Γρανίτη που σας μεταφέρει πίσω στο χρόνο, είναι αυτό της Βάσως, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι από το όνομα της ιδιοκτήτριάς του, που διατηρεί όλα τα αρχικά αρχιτεκτονικά του στοιχεία. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται παλιά μαρμάρινη βρύση, με γάργαρο καθαρό νερό.

Το πέτρινο σανατόριο του Γρανίτη δεν ολοκληρώθηκε και δεν λειτούργησε ποτέ. Ενίοτε συνδέεται με μεταφυσικές ιστορίες/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Στην περιοχή λειτουργούσαν παλαιότερα τρεις νερόμυλοι, που γύριζαν τις φτερωτές τους από τα νερά του ρέματος, που έτρεχαν όλους τους μήνες, αλέθοντας σιτάρι και καλαμπόκι. Σήμερα διασώζονται τα ερείπια του ενός.
Το χωριό ήταν ανέκαθεν γνωστό για το εξαιρετικό του κλίμα, που προπολεμικά βοηθούσε σημαντικά όσους έπασχαν από φυματίωση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 μάλιστα, ξεκίνησε να κατασκευάζεται ανατολικά του Γρανίτη και μέσα στο δάσος, ένα φθισιατρείο-σανατόριο για την φροντίδα ασθενών που έπασχαν από τη θανατηφόρα ασθένεια της εποχής. Αν και οι εργασίες είχαν προχωρήσει αρκετά, το έργο δεν ολοκληρώθηκε και βέβαια δεν λειτούργησε ποτέ εξαιτίας του Β΄ Π.Π και όσων ακολούθησαν. Σήμερα το πέτρινο συγκρότημα αποτελεί ατραξιόν και αγαπημένο θέμα του φωτογραφικού φακού, συνοδευόμενο ενίοτε με μεταφυσικές ιστορίες.

Ακολουθώντας τα μονοπάτια

Υπάρχουν δύο οργανωμένα μονοπάτια στα υψώματα αριστερά του Γρανίτη, που ουσιαστικά αποτελούν τις διαδρομές των δύο αγώνων του «Granitis Trail» που πραγματοποιούνται κάθε Σεπτέμβριο. Πινακίδες στο κέντρο χωριού σας ενημερώνουν για τις διαδρομές, που σε όλο το μήκος τους έχουν κάλυψη 4G για κάθε ενδεχόμενο. Tο μονοπάτι των 9 χλμ είναι σηματοδοτημένο με «κόκκινο» χρώμα και των 21 χλμ με «κίτρινο». Μέρος των μονοπατιών είναι στρωμένο με χαλίκι, ενώ ξύλινα σκαλιά κάνουν πιο ασφαλή την ανάβαση ή κατάβαση.

Κάθε εποχή, τα χρώματα είναι διαφορετικά στα μονοπάτια του Γρανίτη/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Χιονισμένα μονοπάτια προς παγωμένες κορυφές/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Ξεκινώντας ουσιαστικά από την εκκλησία των Ταξιαρχών στο παλαιό χωριό, θα ακολουθήσετε Ν.Α. πορεία, διασχίζοντας δάση με καστανιές αρχικά και στη συνέχεια οξιάς, περνώντας και από ξέφωτα με χαμηλή βλάστηση και αγριολούλουδα.

Η ανατολή του ηλίου από την κορυφή του Αγίου Παύλου με το ομώνυμο εκκλησάκι, σε υψόμετρο 1.775 μ. Εδώ οδηγεί η «κίτρινη» διαδρομή/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Και τα δύο οργανωμένα μονοπάτια είναι κυκλικά και κοινά τα πρώτα σχεδόν 5 χλμ. Στο εξωκλήσι της Παναγιάς η θέα προς το χωριό είναι μοναδική. Εδώ κάθε Δεκαπενταύγουστο πραγματοποιείται μεγάλο πανηγύρι με ντόπιους και ξένους προσκυνητές.
Μετά το εξωκλήσι της Παναγίας το μονοπάτι των 9 χλμ συνεχίζει ανηφορίζοντας στην κορυφή Ν.Δ. φτάνοντας σε υψόμετρο 1.100 μ., οπότε και αρχίζει στη συνέχεια η κάθοδός προς το χωριό, σε μεγάλο μέρος από την ίδια διαδρομή  που είναι απολύτως βατή και για όλες τις αντοχές.

Το μονοπάτι των 21 χλμ, ωστόσο, απαιτεί σχετική εμπειρία και φυσικές αντοχές, αφού η υψομετρική διαφορά αγγίζει τα 1.575μ. Το μονοπάτι οδηγεί στο διάσελο και από εκεί στην κορυφογραμμή. Ακολουθώντας Ν.Α. πορεία, το υψόμετρο, η θέα και ο καθαρός αέρας θα σας δώσουν μια μοναδική αίσθηση ελευθερίας. Φτάνοντας στην κορυφή (1775 μ.) και στο γραφικό εξωκλήσι του Αγίου Παύλου, η 360° θέα είναι μοναδική και αποτελεί την καλύτερη ανταμοιβή για τον ιδρώτα και τον κόπο σας.

Ανατολικά θα δείτε το Φαλακρό, βόρεια το λεκανοπέδιο του Κάτω Νευροκοπίου και τον Όρβηλο, νότια το Μενοίκιο και Ν.Α. τον κάμπο της Δράμας και το Παγγαίο. Θα επιστρέψετε στον Γρανίτη, ακολουθώντας διαφορετική διαδρομή μέσα από δάση οξιάς και ξέφωτα αυτή τη φορά, περνώντας και πάλι από το εξωκλήσι της Παναγίας.

«Ψυχή» της προσπάθειας, προκειμένου ν’ αναδειχθεί ο Γρανίτης σε κορυφαίο πεζοπορικό και ορειβατικό προορισμό στην Ελλάδα, είναι ο κ.Νίκος Μπουρλίβας

Άνθρωποι με μεράκι και αγάπη

Το σημερινό δίκτυο μονοπατιών στον Γρανίτη, είναι αποτέλεσμα ομάδας ανθρώπων από την Δράμα όπου πέρασαν τα παιδικά τους χρόνια στις παλιές χριστιανικές κατασκηνώσεις, της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας, που λειτουργούσαν στην περιοχή. Η αρχή είχε γίνει από το Δασαρχείο Δράμας πριν από χρόνια, που συνεχίστηκε και επεκτάθηκε στη συνέχεια μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. 

«Ψυχή» της προσπάθειας, προκειμένου ν’ αναδειχθεί ο Γρανίτης σε κορυφαίο πεζοπορικό και ορειβατικό προορισμό στην Ελλάδα, είναι ο κ. Νίκος Μπουρλίβας, ελεύθερος επαγγελματίας και λάτρης των βουνών. Δραστήριος και ανήσυχο πνεύμα, μέσω της Κοιν.Σ.Επ. GO FOREST που έχει ιδρύσει, έχει βάλει στόχο την ένταξη των μονοπατιών της περιοχής στο παγκόσμιο δίκτυο πιστοποίησης «Green Flag Trails» του World Trails Network.
Το ξεκίνημα έχει γίνει. Ωστόσο χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη, πείσμα, μεράκι και βέβαια χρήμα, προκειμένου ο Γρανίτης να είναι η δεύτερη περιοχή στην Ελλάδα -μετά τα Κύθηρα- που θ’  αποκτήσει τη σημαντική  αυτή διεθνή πιστοποίηση. Να σημειωθεί πως τ’ αρχικό κόστος για την πιστοποίηση των διαδρομών, ανέλαβε η τοπική εταιρεία RAYCAP S.A., στηρίζοντας την προσπάθεια της Κοιν.Σ.Επ, GO FOREST και των ανθρώπων της, που επίσης διοργανώνουν κάθε Σεπτέμβριο, τους αγώνες ορεινού τρεξίματος «Granitis Trail».

Χειμώνας. Παραδοσιακό σπίτι στον παλαιό οικισμό του Γρανίτη/Photo: Δημήτρης Κατραντζής

«Δόντια του Δράκοντα». Αντιαρματικά εμπόδια Β΄ Π.Π./Photo: Δημήτρης Κατραντζής

Μέσα και γύρω από το χωριό

Στον Γρανίτη θα βρείτε όμορφα ζεστά ξενοδοχεία και γραφικές ταβέρνες που θα ικανοποιήσουν κάθε γευστική απαίτηση. Εκτός από εναλλακτικές δραστηριότητες στα μονοπάτια του χωριού, βάλτε στο πρόγραμμά εξορμήσεις στα κοντινά γραφικά χωριά του Βώλακα και του Οχυρού.

Ο Βώλακας (14 χλμ Β.Α. του Γρανίτη) διατηρεί έντονο το παραδοσιακό χρώμα, με τη χαρακτηριστική μακεδονίτικη αρχιτεκτονική. Στην πλατεία του χωριού δεσπόζει η προτομή του ντόπιου Μακεδομάχου  Άρμεν Κούπτσιου, που απαγχονίστηκε το 1906 από τους Τούρκους στην Δράμα εξαιτίας της εθνικής του δράσης. Στο Οχυρό (9 χλμ Β.Δ.) βρίσκεται το φημισμένο οχυρό «Λίσσε» της «Γραμμής Μεταξά», το οποίο δεν έπεσε στα χέρια των Γερμανών το 1941 παρά τη λυσσαλέα επίθεση. Το νοτιότερο συγκρότημα είναι επισκέψιμο μ’  ευθύνη του δήμου Νευροκοπίου. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί και μικρό μουσείο.

Στα τοπικά προϊόντα της περιοχής, εκτός από πατάτες και φασόλια, περιλαμβάνονται τσάι του βουνού, μέλι, καρύδια κ.α.

Ο Γρανίτης είναι ένα μικρό χωριό, που με το πάθος και το μεράκι των ανθρώπων του προσπαθεί να καταστεί σημείο αναφοράς στον πεζοπορικό και ορειβατικό τουρισμό στην Βόρεια Ελλάδα και όχι μόνο. Τ’ αξίζει, λόγω της φύσης, της ιστορίας, και των συγκινήσεων που προσφέρουν οι οργανωμένες διαδρομές του. Μικρό χωριό, με μεγάλα μονοπάτια πραγματικά.

Πληροφορίες :
• Κοιν.Σ.Επ, GO FOREST/Νίκος Μπουρλίβας – Τηλ. 6944621047
• granitistrail.gr
• Δημήτρης Κατραντζής YouTube

Travel.gr                                                

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

 

 

Παλαιοντολογικά και Αρχαιολογικά Ευρήματα στο Νευροκόπι !!!

 

                       

Άγαλμα Μικρομηλιάς

Δύσκολα μπορεί να βρεθεί με τα ιστορικά στοιχεία και τα αρχαιολογικά ευρήματα του λεκανοπεδίου Νευροκοπίου, ποιοι λαοί και ποιες ομάδες έζησαν σαν αυτόχθονες και σαν περαστικοί. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως εδώ, υπήρχαν Θρακικές φυλές, η χώρα των Ηδωνών, οι οποίοι έχτιζαν τα σπίτια τους με κλαδιά και φτέρες και αργότερα και με ντόπια πέτρα. Από τους επιδρομείς, προστασία, εύρισκαν στα πλούσια και άφθονα δάση, ενώ αντίσταση προέβαλε μόνον η φυλή των Σάτρεις, που κατοικούσαν στα ορεινά τμήματα του Όρβηλου όρους. Πέρσες, Αθηναίοι, Λακεδαιμόνιοι και οι Μακεδόνες, εισβάλλουν διαδοχικά στην περιοχή και με την επικράτηση των Ρωμαίων, διωκόμενοι χριστιανοί αρχίζουν να γεμίζουν τον τόπο. Όταν βρέθηκαν και μεταλλεύματα, ένα πλήθος από δούλους και αιχμαλώτους, χρησιμοποιούνται στην εξαγωγή μετάλλων. Αρχαιολογικά ευρήματα στην πορεία αυτών των χρόνων, έχουμε τους κιβωτιόσχημους τάφους στο Δασωτό, για ολόκληρη νεκρόπολη μας μίλησε η κ. Περιστέρη (23-5-24), τα κεραμικά και ασημένια νομίσματα στους Ποταμούς, το αγαλματίδιο ιματιοφόρου στην Μικρομηλιά και τις επιγραφές στο Άνω Νευροκόπι.

Επιγραφή σε γλυπτό στο Άνω Νευροκόπι

 

 

Ασημένια νομίσματα Φιλίππου Β΄στους Ποταμούς

 

Κιβωτιόσχημοι Ρωμαϊκοί Τάφοι Δασωτού

                                                       

                                                        Τύμβοι

                                                       Κάτοψη Τύμβου Εξοχής

                     Ο τύμβος της Εξοχής έχει καλυφθεί από φερτά χώματα

 Δύσκολα μπορείς να υποθέσεις και τον ακριβή τόπο της διαμονής των λαών αυτών, γιατί το έδαφος είναι μαλακό και αργιλώδες και μεταβάλλεται εύκολα στην πορεία του χρόνου. Με την διχοτόμηση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έχουμε καινούργιες εισβολές και μανιώδεις λεηλασίες από τις διάφορες φυλές των Γότθων. Τον 6ο μΧ αιώνα εμφανίζονται στην περιοχή και οι Σλάβοι και οι Βούλγαροι.

Το 1384, όταν οι Τούρκοι καταλαμβάνουν την Δράμα, δύο από τις φυλές τους, Κόνιαληδες και Γιουρούκοι, καταφθάνουν στην περιοχή και αμέσως μετά οι Πομάκοι, απόγονοι της φυλής των Αγριάνων.

Δειλά δειλά κάνουν την εμφάνιση τους Βλάχοι και Σαρακατσαναίοι και υπό την πίεση διωγμού του Αλή πασά αρκετοί Ηπειρώτες έρχονται και φτιάχνουν τα σπίτια τους, με τις ποιμενικές τους κοινωνίες, στις γύρω βουνοπλαγιές.